Brak tolerancji histaminy jest rzadkim zjawiskiem, przez co mało osób zagłębia się w jego temat. Warto jednak dowiedzieć się o tym więcej, ponieważ jest ona bardzo trudna do zdiagnozowania. Jest bowiem bardzo podobna do alergii, z którą bardzo często jest mylona. Dowiedz się na temat histaminy – czym jest, jakie są jej objawy, produkty z największą ilością histaminy oraz kilka innych faktów. Sprawdź wpis!
Spis treści
Co to jest histamina?
Histamina jest tak naprawdę hormonem, który występuje naturalnie w organizmie, w którym odpowiada za wiele funkcji. M.in. jest to gojenie się ran, współdziałanie z hormonami, regulacja napięcia gładkich mięśni. Histamina jest także spotykana w żywności, która wytwarza się w działalności bakterii, przez co jest szkodliwa dla zdrowia. Jeśli jest ona przyjmowana w zbyt dużej ilości, może doprowadzić do pseudo uczulenia, a nawet do zatrucia.
Większość osób, których organizm funkcjonuje poprawnie, mogą spożyć maksymalnie 500 mg/kg. Powyżej tej wartości, dochodzi do zespołu pohistaminowego. Polega on na przekroczeniu maksymalnej możliwości rozkładu przez diamiooksydazę jelitową oraz dochodzi do zatrucia histaminą.
Rzadkim zjawiskiem jest obniżenie maksymalnej ilości histaminy, którą można spożyć. Jest tzw. nietolerancja histaminy. Najbardziej podstawową przyczyną takiego zjawiska to obniżenie aktywności jelitowej diaminooksydazy.
Nietolerancja histaminy – objawy
Objawy nietolerancji histaminy są złudnie podobne zwykłej alergii pokarmowej, dlatego nietolerancja histaminy jest bardzo niebezpieczna. Zazwyczaj, pojawiają się w ciągu 20-60 minut od spożycia posiłku o wysokiej zawartości histaminy, a następnie utrzymują się przez 6-8 godzin. Objawy te, bardzo często są miejscowe i prowadzą do anafilaksji.
Najczęstsze objawy nietolerancji histaminy:
- ból głowy,
- ból brzucha,
- biegunki,
- przekrwienie nosa,
- katar, kichanie,
- wysypka,
- pokrzywka,
- świszczący oddech,
- zaburzenia rytmu serca,
- nadciśnienie tętnicze,
- uderzenia gorąca,
- nudności oraz wymioty,
- suchość w ustach,
- metaliczny lub gorzki posmak.
Produkty bogate w histaminę
Niektóre z produktów mogą mieć zdecydowanie większą zawartość histaminy w swoim składzie. To szczególnie je powinny omijać osoby, które są uczulone na histaminę.
Produkty, które posiadają największą ilość histaminy to:
- kiszonki,
- mięsa peklowane,
- wędliny długo dojrzewające – szynki, metka, biała kiełbasa, salami,
- tatar,
- sery pleśniowe,
- ryby,
- owoce morza,
- ocet winny,
- czerwone wino, wino musujące,
- pomidory, szpinak, bakłażan,
- czekolada,
- kakao,
- pieczarki,
- niektóre owoce (truskawki, cytrusy, ananas, kiwi, papaja),
- przejrzałe owoce.
Histamina, a tarczyca
Osoby z chorą tarczycą bardzo często chorują na nietolerancję histaminy. Jest to uwarunkowane tym, że cały układ odpornościowy jest zniszczony, a jelita są zniszczone i dziurawe. Chora tarczyca to tak naprawdę ostatnie stadium choroby nazywanej hashimoto, która polega na tym, że organizm atakuje sam siebie, próbując ze sobą walczyć.
Histamina, a alkohol
Spożywanie alkoholu przez osoby, które cierpią na uczulenie na histaminę jest bardzo złym pomysłem. Napoje alkoholowe wiążą się bardzo wysoką ilością histaminy i wzmagają jej endogenną syntezę. Dodatkowo, hamują aktywność DAO (enzym diaminooksydaza, który rozkłada nadmiar histaminy).
Przyczyny obniżenia aktywności enzymów rozkładających nadmiar histaminy
Głównymi przyczynami obniżenia DAO są:
- polimorfizm genetyczny, który naturalnie obniża aktywność diaminooksydazy,
- uszkodzone komórki jelita (np. po zakażeniu, chorobach zapalnych jelit, enteropatii alergicznej i nowotworach jelita grubego),
- długotrwała choroba nerek, wątroby,
- długotrwała pokrzywka skórna,
- niedobór witamin B6, cynku oraz miedzi,
- stosowanie leków, które zaliczają się do grup inhibitorów DAO (leki przeciwgruźlicze) i MAO (leki przeciwdepresyjne).
Oprócz powyższych powodów, bardzo ważna jest naturalna, endogenna produkcja histaminy w organizmie człowieka. Dochodzi do niej w sytuacji alergii, mastocytozy, znacznego spożycia histaminy i histydyny, krwawienia z przewodu pokarmowego.
Dieta niskohistaminowa
Ze względu na dosyć mocne obostrzenia związane z ograniczeniami możliwości spożywania określonych produktów, dietetycy opracowali specjalną dietę antyhistaminową. Ogranicza ona spożycie produktów, które zawierają dużą ilość histaminy. Każda z nich jest dobierana indywidualnie pod każdą osobę, ze względu na różne progi przyswajalności histaminy. Najlepszym sposobem jest dobór diety przez osobę wyspecjalizowaną w tym fachu, a nie działanie na własną rękę.
Jak leczyć stany zapalne wywołane przez histaminę?
W przypadku stanów zapalnych, zawsze proponowane są leki o działaniu przeciwalergicznym, a w przypadku tych zmian skórnych, stosowane są leki antyhistaminowe. Wybór sposobu leczenia, powinien być uwarunkowany na podstawie rodzaju alergii skórnej, obecności przewlekłych chorób, wieku oraz ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Każdorazowa próba leczenia stanów zapalnych wywołanych przez histaminę, powinna być koordynowana przez specjalistę od zmian skórnych – lekarza alergologa.
